محمد طبیبیان: رشد قیمت کالاهای سرمایه‌ای و واسطه‌ای موجب شکل‌گیری تصور افزایش میزان دارایی و ثروت مالکان خودرو، زمین، طلا، ارز و... شده است. در صورتی که این ذهنیت بر مبنای رشد نرخ تورم و افزایش قیمت کالاهای مذکور شکل گرفته و موجب ایجاد تعارض وجود میلیاردرهای گدا در جامعه شده است. اما واقعیت آن است که بحث بر سر ارزش واقعی یا قدرت خرید پول است و میلیونر و میلیاردر بودن امری نسبی است. مثلا تصور کنید که دولت اسکناس با رقم اسمی هزار میلیارد تومان چاپ کرده و به هر ایرانی یکی از این اسکناس‌ها را بدهد اما این اقدام هیچ تغییر مثبتی در وضعیت مالی مردم ایجاد نمی‌کند، چون وضع مردم را موجودی دارایی و کالا‌ها و خدمات موجود نشان می‌دهد. به همین دلیل هم تولید یا درآمد ملی را برحسب قیمت‌های ثابت محاسبه می‌کنند.
رخداد دیگر در شرایط تورم و تنزل اقتصاد این است که گرچه سطح عمومی توان اقتصادی کاهش می‌یابد اما در این میان وضع عده‌ای به نسبت بدتر از بقیه افراد می‌شود. مثلا کسی که یک آپارتمان و یک اتومبیل داشته و قیمت آن افزایش یافته است، اما ثروتی کسب نکرده و حداکثر می‌تواند با فروش آنها مشابه همان آپارتمان یا خودرو را بخرد. یا نسل جوان که از قبل صاحب چنین دارایی‌هایی نبوده‌اند، به‌دست آوردن این دارایی‌ها را بیش از پیش دور از دسترس می‌دانند. به عبارت دیگر در این شرایط وضع همه براساس منابع واقعی بدتر می‌شود، اما وضع برخی افراد بیشتر از بقیه بد می‌شود که به این رویکرد «بدتر شدن توزیع ثروت» گفته می‌شود.
منبع: روزنامه همشهری
مورخ 21 فروردین 1398
روابط عمومی مرکز ملی رقابت